فهرست مطالب:
پیش‌گفتار
مقدمه
۱ – هدف و دامنۀ کاربرد
۲- مراجع الزامی
۳- اصطلاحات و تعاریف
۴- ویژگی‌های ابزارهای تولید
۵- ویژگی‌های مواد اولیه
۶- ویژگی‌های محصول نهایی
۶-۱- ساختار
۶-۲- ثبات رنگ در برابر نور
۶-۳- ابعاد
۶-۴- عیب‌های ظاهری
۷- ویژگی‌های عناصر تصویری و رح ترکیب‌بندی رنگی
۷-۱- عناصر تصویری
۷-۲- ترکیب‌بندی رنگی
۸- آیین کار
۸-۱- آماده‌سازی مواد اولیه
۸-۲- طراحی و انتقال طرح
۸-۳- قلم‌گیری قهوه‌ای
۸-۴- رنگ‌گذاری
۸-۵- طلاگذاری / نقره‌گذاری و مهره‌کشی
۸-۶- قلم‌گیری نهایی
۸-۷- ساخت‌وساز با استفاده از پرداز یا دمشو
۸-۸- ایجاد حاشیۀ بوم
۸-۹- جدول‌کشی
۹- بسته‌بندی
۱۰- نشانه‌گذاری
۱۱- راهنمای نگه‌داری محصول
پیوست الف (آگاهی‌دهنده): نمونه‌های آثار نگارگری ایرانی
کتاب‌نامه

دبیر: عباس رحیمی (کارشناسی صنایع دستی / کارشناسی ارشد عکاسی)؛ عضو هیئت علمی دانشگاه / موسسۀ پژوهش هنر برزان
رئیس: محمدرضافام، حمید (کارشناسی ارشد نقاشی)؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان
ویراستار: فریده مواجی (کارشناسی مهندسی کشاورزی) رئیس ادارۀ نظارت بر اجرای استاندارد ادارۀ کل استاندارد استان بوشهر

سایر اعضای کمیسیون‌های فنی:
– مجید برقانی (کارشناسی ارتباط تصویری)؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان
– سمیه حقوقی‌فرد (کارشناسی ارشد پژوهش هنر)؛ کارشناس- ادارۀ کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس
– حقیقی، حمیده (کارشناسی ارشد پژوهش هنر)؛ مدیرعامل- موسسۀ پژوهش هنر برزان
– مینا دایی (کارشناسی ارشد شیمی)؛ کارشناس- ادارۀ کل استاندارد استان خوزستان
– فاطمه رنجبر (کارشناسی صنایع دستی)؛ کارشناس- سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
– حسین شجاعی (دکترای پژوهش هنر)؛ کارشناس- موسسۀ پژوهش هنر برزان
– ابراهیم گنجیان (کارشناسی ارشد نقاشی)؛ هنرمند نگارگر- عضو مستقل
– علی یزدانی (کارشناسی ارشد هنراسلامی)؛ هنرمند نگارگر- عضو مستقل

معرفی نگارگری ایرانی، هدف و دامنه‌ی کاربرد استاندارد:
نگارگری ایرانی یا نقاشی ایرانی، نوعی نقاشی تزیینی است که در آن، تصاویر ظریف و به‌طور عمده ریزنقش با ترکیب‌بندی و مفهوم منحصربه‌فرد و با عدم تأکید بر ژرفانمایی و کالبدشناسی، روی سطح موردنظر ایجاد می‌شود.
‌نگارگری ایرانی که در اشتباهی رایج و عامیانه به نام مینیاتور شناخته می‌شود، برای مصورسازی کتاب‌ها یا برای تولید آثار تصویری مستقل کاربرد دارد.
نگارگری ایرانی، با ادبیات، مفاهیم دینی و عرفانی، روایات تاریخی و مسائل روزمرۀ اجتماعی و فرهنگی ارتباط مستقیم دارد و ویژگی‌های معنایی، صوری و فنی آثار نگارگری ایرانی، از آثار تصویری سایر فرهنگ‌ها کاملاً متمایز است.
در نگارگری، رویدادها و موقعیت‌ها برمبنای خیال و یا واقعیت و با دخالت برداشت‌های شخصی، احساسات انسانی و تجربه‌های آزاد طراح از موضوعات، با بیان مستقل و روش‌های گوناگون در قالب تصویر به نمایش درمی‌آیند.
با توجه به گستردگی تولید آثار نگارگری در اغلب مناطق ایران، سطح بالای تولیدات و کاربردهای متنوع، برای حفظ اصالت و گسترش اصولی این هنر، تدوین استاندارد ملی ویژگی‌ها و آیین کار نگارگری ایرانی ضرورت یافته است.
هدف از تدوین این استاندارد، تعیین ویژگی‌های ابزارهای تولید، مواد اولیه، ساختار محصول نهایی، عناصر تصویری و طرح، آیین کار، بسته‌بندی و نشانه‌گذاری محصولات نگارگری ایرانی است.
این استاندارد برای انواع نگارگری ایرانی کاربرد دارد.
این استاندارد برای‌‌ سایر گرایش‌های صنایع دستی مستظرفۀ ایران کاربرد ندارد.